İş Hayatında Herkes Eşit midir?

Kapitalist düzende kimse eşit olamaz

Olmuş ya da olacak olanla çok ilgili değilim. Dün tarih oldu, yarın ise bir bilmece misali... Ben sadece bu konuda yanılmadığımı görmek istiyorum. Tarafların beyanı esas alınacak diye bir durum yok. Ben kafamda kimseye bir zarar vermedim, kimseye kötülük etmedim. Bu durumda ben burada zararlı taraf mı olmuş oluyorum; bana göre hayır! Ben yanlış yapmış olsaydım benden sonra işten çıkanların aynı sorunu benimkiyle eşdeğer olmazdı. Onay ya da takdir değil derdim lakin önce konuyu bir irdeleyin ve anlayın istiyorum sadece. Az önce manav ve yazar olayını ele aldınız peki burada ben manav mıyım ki bu suçlamada ben haksız taraf olayım? Ek olarak şunu da belireyim: ben işten çıktıktan 6-7 ay sonra müdür biraz pişman olduğunu belirterek beni bir kaç defa sormuş ve böyle olmasaydı gibi şeyler belirtmiş.

İstifaya zorlandıysanız dava açma hakkınız var hocam bildiğim kadarıyla. Mobbing de bir dava hakkı doğuruyor sonuçta. Atılan iftira vs cabası.

Selam olsun,

Bir konu açmışsınız ve fikrimizi soruyorsunuz.
Üşenmemiş okumuş ve okuduklarıma göre kendi fikrimi yazmışım.
Cevabımı beğenmeyebilirsiniz ama yön vermeye çalışmayın derim zira istikametimi ben kendim belirleyebilirim.

Sizin olayda sıkıntı şu; yaşanan bir olayda olayın tarafı olan kişinin objektif olması söz konusu değildir. Devamlı suretle haklılığınız, hatasızlığınız, karşı tarafın hataları vs. sağlıklı bir bakış açısı değildir diye naçizane iyi niyetle vakit ayırıp uyarıda bulunuyorum.

Siz istediğinizi düşünebilirsiniz şuan bile iyi niyetle ileride bir gün yine aynı sorunları yaşamayın istediğim için size yaşadığınız sorunlarda karşı tarafı suçlamak yerine kendi hatalarınıza odaklanmanızı öneriyorum zira karşı tarafı düzeltmek ne haddimizdir ne yapabileceğimiz bir şeydir. Bizim yapabileceğimiz şey kendimizin böyle bir durumda bir daha kalmaması için kendimizle ilgili muhasebedir. Bunu objektif olarak yapmamız zor olacağından böyle yazan kişilere irdeleyin, anlayın gibi tarzda yaklaşmak size bir şey katmaz. Okuduğumu idrak edebiliyorumdur herhalde.

İlk cevabımı bir kez daha okursanız sizin yaşadığınız olaydan ziyade adalet, eşitlik ve kendimizi sorgulama ile olduğunu görebilirsiniz.

Kimse eşit değildir olamaz da. Önemli olan adaletli olmak.

öncelikle her yaşadığın olay, durum, mobbing değildir. fakat çalışanın çalışana iş yükü kastırması, yada bütün işi senin yapıp onun sanki yarın istifa verecekmiş gibi umursamadan iş yavaşlatması elbette seni demorileze etmektedir. bu konularda sana hak veriyorum. fakat çalışma arkadaşın yada arkadaşların senin deyiminle sana mobbing yaparken sen neden iş yaparken onların yaptığına karşı mobbing yapmadın ?
müdür konusunda ise arkadaşınla arandaki her neyse derken, aranızda bir sorun varsa çözün anlaşın bana veya firmaya yansıtmayın demiş. orada sevgililik gibi bir şey düşünmen mantıklı gelmedi.
bir şirkete yeni müdür yetkili biri geldiği zaman o sektörde daha önceden onunla beraber çalışan ekip arkadaşlarınıda yanında getirip çalıştırmak ister. çünkü kendi düzenini kurmak ve sorun yaşamak istemez. kendi çiftliğini kurmak ister.
müdür çalışanları takip ederek belki sorun yaratanları uyarır ikaz verip yada çıkarabilirdi. fakat çoğu iş yerinde farklı olanı, rakip gördüklerini yerine geçecek biri olarak gördükleri kişiyi ezerler. bezdirirler istifa etmesi için zor durumda bırakırlar.

sonuna kadar okudum.hamal gibi çalıştırmışlar seni.senin böyle çalıştığınıgörenlerde nasılsa o yapıyor diyorlardır. seni sevgili zannedebilirler bunda onur kırıcı yada hakaret sayılacak birşey yok.umursama geç.sonuç olarak sen orada duracakmısın ayrılacakmısın.bu kadar kahrını çekmişsin,sağlığında ciddi bir sorun olmayacaksa devam et bakalım biraz daha.sonu ne olacak bu işin.geçmiş olsun

Sonuna kadar okumuş halin mi?
Çıkışını vermiş zaten.

Daha ilk okuldayken en üstün ırk biz Türkleriz, en sağlm din bizim islam dini vs argümanlarla bizi zehirlediler. adalet ahlak ve saygı kavramlarını çiğneyip çarpıtan yavşamış gevşemiş bir toplum içinde yaşadığımızı çok geç öğrendim.

Toplumda insanların çoğu 5 ana sosyal-kültürelsiyasi-ideolojik gurup içinde yaşıyor. Herkes kendi ideolojisini yaşam felsefesini tanrı yapmış. Ancak ahlak-adalet-saygı sözkonusu olunca hemen hiçkimse umursamıyor.

Hayatım boyunca bulunduğum ortamlarda bunun sayısız örneğini gördüm.

***
Bir de il - ilçe muhabbetleri var çok saçma. 20 yaşıma kadar Zonguldakın başka şehirlerden iyi olduğunu, kendi köyümüzün diğerlerinden iyi olduğunu vs vs düşünürdüm.

Hayatın içine girdikçe insanlarla iş-alışveriş ilişkisi kurdukça toplumun gerçek yüzünü görmeye başladım.

***
Gerçekte inanılmaz vahşi ve ilkel bir sosyal hayatın içinde yaşıyoruz. İnanılmaz bir ikiyüzlülük var. İnsanlar biribirini aptal - enayi yerien koyup parasını kapmaya çalışıyor.

İnsanlar çıkar için yalandan iltifat ediyor, yalakalı kyapıyor; çıkarına ters düşünce vandallık yapıyor.

Ve toplumun çoğunluğu da buna alışmış bunu normal kabul ediyor.

İkiyüzlülük ve yüzsüzlük cehennemimnde yaşıyoruz. Söylediklerim hiç de abartı değil.

***
Bu sistem içinde en zayıf halkalar ise en çok ezilenler.

****
Siz burada sadece bir tane işletmede 8-10 kişilik bir gurupta yaşanan olaylardan bahsediyorsunuz. Ben benzer örnekleri defalarca çok farklı yerlerde gördüm, veya yaşayanlardan duydum. Bunların yaşanmadığı yer hiç yok diyebilirim.