Okulda öğretmeninizden dayak yediniz mi?

Dayağı bırak boks yapıyorlardı üzerimizde. Ben bi keresinde direk yumruk yemiştim

Her sınıfta unutamayacağım dayaklar yemişimdir.
En favorim lisede tarih hocası. Kısa boylu göbekli birisi. Kocaman Osmanlı tuğrası yüzüğünü ters çevirir öyle tokat atardı. Okulun en eli ağır hocası idi. Başka bir hoca, öğrenciyi ona şikayet eder, o da icabına bakardı.
Ama değişik bir enerjisi vardı adamın. Şiddeti ile insanı sanki hipnotize ediyor, dayak yiyen bir daha istiyordu. Yiğit Özgür'ün "İyi Yedik" karikatürüne bürünüyordu herkes. Hiç unutmam bir kere bana uçan tekme atmıştı. O boy ve göbekle sen nasıl kelebek gibi havalandın, havada döndün de çaktın tekmeyi? Ben dahil herkes şok oldu. Neyse, yerden kalkıp tebrik etmiştim adamı. O da hastanelik olmadığım için tebrik etmişti. Tokalaştık, sonra yerime geçmiştim. 2. ders tekrar dayağını yemiştim. (Yanlış anlaşılmasın hocalara asla saygısızlık yapmam)
Adam sayemizde dövüş sanatlarında sürekli level atlıyordu. Okulun hemen hemen hepsi fazlaca dayağını yemiştir. Ama kime sorsan en sevdiği öğretmen de odur. Yani hak edene, hak ettiği şekilde davrandı. Durumu olmayanı gördüğü anda gizli gizli okulda yemek ısmarlar, diğer öğrencilerin çay kahve davetlerini geri çevirmezdi. Öğrencilerin dertlerini dinler, sınıfta kalmaması için (disiplin hariç) müdürle konuşurdu. Okuldaki rehberlik hocasından her anlamda daha iyi rehberlik ederdi öğrencilere.

Yatılı okulda okumuştum. Mehmet Ali isminde bir hocamız o dönem kalın diye "radikal" gazetesi alıyordu sorun çıkaran olursa onunla vuruyordu
Tabi o zaman öğretene saygı vardı..

Haftada minimum 3 kere sıra dayağı yerdim. 3 parmağımızı birleştirmemizi ister kıymıklı sopayla tırnakların ortasına vururdu. 11 yaşına kadar bu aralıksız böyle devam etti. Sonrasında kolay kolay dayak durumu olmadı liseyi de kolejde okumuştum.
Ama bakınca arkadaş çevremde eli ekmek tutan oranı ilkokul arkadaşlarımda daha fazla. Dayakla büyüye büyüye yolumuzu bulduk

Çözüm şiddet değil. Şiddet ile yetiştirilmiş, bastırılmış toplumlar bugün medyada lanet okuduğumuz insanların artmasına sebep oluyor. Denklem çok basit çünkü. Kendini koruyacak gücü olmayan çocukları döverseniz onlar da ileride toplum içerisindeki saygısını kazanmak için eşlerini, çocuklarını; öğretmen olurlarsa öğrencilerini dövmeye başlayacaklar. (Evet okuyan. Sen de öğretmeninden dayak yedin ve böyle bir insan değilsin, anlıyorum. Lütfen üstüne alınma.) Nesilden nesile dayak aktarımı yapılmamalı. Kötü bir döngü bence. Ancak öğretmenlik özellikle bu tarz kolaylıklar yokken fazlasıyla zor bir meslek. Zamanında Mustafa Kemal Atatürk yeni nesli boşuna öğretmenlerin eseri olarak tanımlamadı.

Evet abi şimdi öğretmene saygı kalmadı maalesef velilerin de etkisi çok büyük "benim çocuğum haklı" kafasındalar her zaman

Gerçekten öyle benim de çevrem o şekilde