anneler her zaman tabiki evlatları için doğruyu göstermeye çalışırlar. onların daha iyi olmalarını isterler.
benimde başımdan böyle bir olay geçti. hemde msnden tanıdığım bir kızla

çok sevdim onu. tabi o da beni çok sevdi. her gece saatlerce görüşüyoduk. 8-9 ay böyle geçti. ve yaz tatili gelmişti gerçek hayatta ilk görümemizi planlıyoduk. ve çokta heyecanlıydım. neyse kız ve ailesi geldi türkiyeye. hesapta ben afyona gidecektim ve görüşecektik. kızın gel demesini bekliyodum. ama bu sırada beklemediğimiz bişi oldu. kızın babası hastalandı ve fransaya acil dönüş yapmak zorunda kaldılar. tabi bende yıkıldım. neyse sonra yine görüşmeye devam ettik. kış ayları gelmişti. aralık 24 ünde kızın ara tatili vardı. üniversitede hukuk bölümü okuyodu. türkiyeye tek başına gelip görüşecektik. ben tabi acayip heyecanlıydım gün saymaya başlamıştım. tarihi tam olarak hatırlamıyorum ama aralık ayındaydı. bi gece yine kamerayla mikrofonla konuşurken annesi birden içeri girdi. bilmiyodu durumu tabi. yani sevdiğimizi. sonra kız acele gitti. ertesi gün yemek yerken bi mesaj geldi. murat ailem böyle bir ilişkiye izin vermiyor. seni çok sevdim bunu bil. seni asla ama asla unutamam. kendine çok iyi bak elveda. diye bi mesaj geldi okuduğumda sanki beynimden vurulmuşa döndüm. sanki o an hayat durmuştu benim için. neyse aradım aradım telefonu açmadı bi türlü. bi kere yanlışlıkla açtı ağlama sesi geliyodu. acayip derece bozuldum. gözlerimden yaş geldi

sonra mesajlar atarak zar zor gelmesini sağladım. geldi görüştük. murat annemler böyle bir ilişki istemiyor. sen orada ben burada olmuyo böyle. annem evleneceksen buralardan biriyle evlen diyor. bu halde birleşmemiz imkansız gibi filan dedi. zaten babamda hasta biliyosun. oda benim okumam için elinden geleni yapıyo herkes gözüme bakıyo. ben onlara rest çekip sana gelemem dedi. bende haklısın tabiki onlar senin ailen dedim. ama yinede iyice düşün dedim. annenlerle konuş dedim. seni çok seviyorum dedim. istersen adresini ver oraya geleyim dediysemde bi türlü caydıramadım. sonra dedimki hilal annenle görüşmek istiyorum. oda ilk olmaz filan dedi ama zorla ikna ettim. bi akşam annesini çağırdı. kamera ve mikrofonla konuşmaya başladık. merhaba falan filan

sonra dedim teyze ben kızınızı çok seviyorum. ciddi düşünüyorum. izin verirseniz görüşmeye devam etmek istiyorum dedim. kadında dediki ; bak evladım daha gençsin, askerliğini yapmamışsın, hilalde okuyo, babasıda okuması için her istediğini yapıyo dedi. senin önüne daha ne kızlar çıkacak dedi. hem sen orada biz burada gitmez bu iş dedi. tamam teyze dedim. tabi o arada yıkıldım resmen yaw

sonra gittiler işte. yine mesajlar attım aradım ama cevap yok. telefonuda kapattı. mail adresleride kapalı. bir türlü ulaşamadım ona. bu olaydan 4 ay geçmesine rağmen hala seviyorum onu. belki beni unutmuştur ama ben yinede seviyorum. sevicemde. onu bulmak için elimden gelen herşeyi yapmaya çalıştım ve halada çalışıyorum. son çarem memleketinden birilerine ulaşmak. ve numarasını bulmak bu da biraz zor olacak ama sevdiğim için herşeye katlanmaya razıyım.
ohh be biraz içimi döktüm. merely kusura bakma biraz konuyu kaynattım gibi oldum