• 10-04-2025, 01:17:56
    #1
    Son beş sene dikkat ettiğim şeylerden biri artık hiç kimse tanıdığımız gibi olmamaya başladı, bazı şeyleri kestiremiyorum insanlar duygularını aldırmış sanki eskiden para kazanmak isterdim ama şimdi sanki duygularımı aldılar garip bir his içindeyim sizde de böyle oluyormu
  • 10-04-2025, 01:22:46
    #2
    Ne ile vakit geçirirsek ona benzemeye baslıyoruz bence, makinalar cihazlarla daha cok etkilesime geciyoruz artık ve onlar gibi duygusuz oluyoruz.
  • 10-04-2025, 01:23:56
    #3
    Duygularımız kırıla kırıla bağışıklık kazandık belki de, artık içimizi açmamayı ya da iyi tarafımızı göstermemeyi öğrendik. Biraz yaş, daha çok da yaşanmışlık ile paralel.
  • 10-04-2025, 01:24:49
    #4
    profweb adlı üyeden alıntı: mesajı görüntüle
    Ne ile vakit geçirirsek ona benzemeye baslıyoruz bence, makinalar cihazlarla daha cok etkilesime geciyoruz artık ve onlar gibi duygusuz oluyoruz.
    Radyasyon etkisi kanser ve ölüm riskini artırdığı gibi yaşam enerjimizide alıyor. Bilgisayara oturmak bile istemiyorum bazan iş olmasa
  • 10-04-2025, 01:26:17
    #5
    Lawliet adlı üyeden alıntı: mesajı görüntüle
    Duygularımız kırıla kırıla bağışıklık kazandık belki de, artık içimizi açmamayı ya da iyi tarafımızı göstermemeyi öğrendik. Biraz yaş, daha çok da yaşanmışlık ile paralel.
    İçimizdeki insan öldü robot lastik garip bir hayat yaşıyoruz düzeltmeye çalışıyorum ama ona dairede umudum yok
  • 10-04-2025, 01:26:50
    #6
    Sebebini buraya yaz(a)mayacağım.
  • 10-04-2025, 01:28:14
    #7
    TheSeth adlı üyeden alıntı: mesajı görüntüle
    Sebebini buraya yaz(a)mayacağım.
    Bazı şeyler direk anlaşılıyor üstadım leblebi misali ☺️
  • 10-04-2025, 01:29:38
    #8
    Bana kalırsa sevilme duygusunun azlığından kaynaklı.
    Yetinmiyoruz çünkü. Maddi ve manevi hep daha fazlasını arıyoruz
  • 10-04-2025, 01:32:16
    #9
    alicmkrtn adlı üyeden alıntı: mesajı görüntüle
    Bana kalırsa sevilme duygusunun azlığından kaynaklı.
    Yetinmiyoruz çünkü. Maddi ve manevi hep daha fazlasını arıyoruz
    Nefsimiz o kadar piski her şeyin iyisini istiyoruz ona ulaşın cada sıkılıyoruz 90 larda bir film izlemek için 1 ay bekleyen nesilden her şeye çabuk sahip olan nesille yaşamak duygularımızı koreltiyor. Sevgi bile bazan kurtaramiyor