İsraf Üzerine (ibretlik)

19 yıl evveldi. Stockholm'e gitmiştim. Bir otele indim. Geceydi sabahleyin, tıraş olmak için lavobaya gittiğimde, aynanın yanında ilginç bir yazı gördüm. Lütfen diyordu tıraştan sonra jiletinizi çöpe atmayın. Yanda bir kutu var oraya bırakın bir tek jiletle dahi olsa İsveç çelik sanayine yardımcı olun. Doğrusu hayretler içinde kaldım. Çocukluğumdan beri çelik eşya denince akla isveç çeliği gelir birçok eşya üzerinde "isveç çeliğinden yapılmıştır." diye yazardı. İşte o ülke kullanılmış bir tek ufacık jiletin bile çöpe gitmesini istemiyor, ona sahip çıkıyor, gelen turistlere rica yollu uyarıda bulunuyordu.
İsviçrede zaman zaman, belli periyotlarda, radyolar, televizyonlar, basın bir haberi duyurur. Þu tarih, şu saatte, adamlarımız gelecek. Siz lütfen hazırlığınızı yapın, okumadığınız ilgilenmediğiniz, kullanmadığınız ne kadar kitap, dergi, gazete, kağıt, ambalaj, kutu bir ilaç prosedürü dahi olsa, kapının önüne koyun. İsviçrenin kalkınmasına yardımcı olun. Fazla ağaç ziyanına engel olun .
Beş yaşında idim, rahmetli babaannem pirinç ayıklıyordu. Bir tane yere düştü. Babaannem eğildi, aramaya başladı. Sağa bakıyor, sola bakıyor, bulmaya çalışıyor. Çocukluk işte, aman babaanne dedim. Bir pirinç tanesi için bu kadar çaba harcamaya, yorulmaya değer mi? Rahmetli ilk defa sertleşti bana karşı, öfkeyle doğruldu. Sen oturduğun yerde ahkam kesiyorsun, dedi. Hiç pirinç üretilirken gördün mü? İnsanlar ne kadar zorluk çekiyorlar. Bir pirinç tanesinde kaç insanın göz nuru, alın teri, emeği, çilesi var biliyormusun? Utancımdan kıpkırmızı olmuştum.
Aradan yıllar geçti. Hukuk fakültesi öğrencisiyim. Alain'in proposlarını okuyorum. Birden irkildim. Babaannemi hatırladım. Alain, bir insan yerde bir iğne görüp de eğilip almazsa, bütün uygarlığa karşı ihanet etmiş olur diyordu. İlave ediyordu. Bir iğnenin üretiminde binlerce insanın alın teri, göz nuru, el emeği vardır diyordu.
Japonlar son derece sade basit yalın mütevazı yaşayan insanlardır. Evlerini mobilya eşya ile dolduranlar Japonlara göre ruhen tekamül edememiş hayatının manasını anlayamamış zavallı kimselerdir Böyleleriyle zavallı evini belediye mezat salonuna çevirmişler diye eğlenirler. Bir insanın gösteriş için eşyanın eseri olması ne kadar acıdır.
Vaktiyle Japon ekonomisi bir dar boğazdan geçiyor. İç borçlar, dış borçlar gırtlağı aşıyor. Zamanın başbakanı meclisi toplar. Kürsüye çıkar. Durumu olağanca açıklığı ve tehlikeleri ile anlatır ve şuan dan itibaren der, Allah şahidim olsun ki, Japonların iç ve dış borçları son kuruşuna kadar ödenmeden, pirinçden başka birşey yemeyeceğim. Þu üstümde ki elbiseden başka elbise giymeyeceğim. Dediklerini yapar en üstten en alta bir israfdan kaçınma kampanyası açılır. Japonya bütün borçlarını öder. Bu durumun toplumun bütün kesimlerini, tek istisna olmadan kapsadığını söylemeye gerek yok. Geçenlerde japon imparotorunun sarayını gördüm. Yarabbim, ne kadar sade, ne kadar mütevazı, ne kadar gösterişten uzak ....
Gerekmediği halde elektriği yakmakla, suyu kapamadan boş yere akıtmakta, gece çamurlu ayakkabılarımızı temizlemeden yatmakla, yemek yediğimiz kapları yıkamadan bırakmakla biz de zalimler sınıfına geçmiyormuyuz? Hayat çok ince, akıl almaz incelikte ipliklerle örülmüştür. Herşey o kadar birbirine bağlıdır ki, ilkokul okuma kitabımızda ki bir sözü hiç unutmadım. Bir mıh bir nal kaybettirir. Bir nal bir atı, bir at bir orduya savaşı kaybettirir diyordu. Maddi durumunuz ne olursa olsun, ister zengin olalım, ister fakir hepimiz çok dikkatli olmak zorundayız. Bunda parayıda, maddiyatı da aşan büyük bir edep ve incelik vardır.İSRAF

(yazarı bilinmiyor)

yazıyı baştan sona özenerek okudum teşekkürler önce. Çok hoşuma gitti İSRAF bencede çok büyük bir kavram özellikle aile olarak gözlük sektöründe olduğumuz için sürekli büyük otellere fuarlara gidiyoruz ve gerçekten güzel vatanımızda bu kadar aç insan varken israfın en büyüğünü orda gördüm çok can sıkıcı bir durum bazı yerlerde israf insanlarda görmemişlikten doğan birşey diye düşünüyorum.. tekrar saol yazı için

keşke düşündüğümüz, olmak istediğimiz gibi olabilsek

kaç yıl önce konuşuluyordu Türkiyedeki su israfı kimse ciddiye almadı bişi olmaz su bitmez düşüncesi işte 2007 Türkiyesinde Su sorununu ortaya çıkardı Allah sonumuzu hayretsin

Çok güzel bir yazı.Paylaştığın için teşekkürler.

Aslında ufak sorunlar dediğimiz şeyler, yarın öbürgün başımıza büyük sorunlar açabiliyor.

çok güzel ve anlamlı gerçekten teşekkürler..

güzel bir yazıymış,izninle benim foruma da koyuyorum..

İstediğin gibi koyabilirsin anonim bir yazı yazarı bilinmiyor.

şu aslında çok güzel birşey ülkemizde de böyle bir şey yapılsa keşke