Hiçbirimiz süper kahraman değiliz, süper güçlerimiz de yok. O yüzden milyarlarca vasat insandan bir farkımız yok.
Ancak her birimize insan olma hakkı tanınmış. Akıl verilmiş, irade verilmiş. Şeref denilen sıfat verilmiş. Bu yüzden her birimiz değerliyiz.
Yaşadığımız hayat da sınırlı olduğu için her anı, her günü değerlidir, kıymetlidir, anlamlıdır. Bizler sadece tatil yaptığımızda, gezmeye gittiğimizde özel günlerde mutlu olmaya çalışıyoruz. Ömrümüzün diğer geri kalan kısmı ise başkalarına boyun eğerek, kölelik yaparak, hayatın en kötü zararlarının sıkıntılarını çekerek geçiyor.
***
Yaşadığımız hayatın kıymetini bilemediğimiz için neredeyse her günümüz eziyet içinde geçiyor. Çoğumuz mutlu değiliz.
***
Bunların hiçbirinin farkında değiliz çünkü bizi ilk eğiten ailemiz de farkındalık sahibi değildi. Onlar kendi yetiştikleri sisteme uyum sağlayıp bize de aynısını çaresizce dayatmak dışında birşey yapamadılar.
Eğitim sistemi ise bizi her zaman sisteme köle olarak yetiştirdi. En az 11 - 16 yılımızı eğitim tezgahlarında çürüyerek yok ettik.
***
İş dünyasındaki gerçekleri ise çoğumuz ÜNÜVERSİTE MEZUNU olup hayat atıldığımız gün görmeye başladık. Son derece vahşi barbar ve ilkel bir sistem içinde geçim derdi yüzünden UYUM SAĞLAMAK zorunda kaldık.
Eğitim şart eğitim önemli diye diye, eğitimsiz vahşilerin yanında köle olarak çalışmaya başladık.
İşe başladıktan sonra da ne kadar vahşi .ilke çıkarcı olursak o kadar yükseleceğimizi öğrendik.
**************
Ailelerimizin komşularımızın akrabalarımızın övüp durduğu BAŞARI ABİDESİ insanların çoğunun vasat hoyrat haydut bireyler olduğunu öğrendik. Çoğunun görgüsaüz ve gösteriş budalası olduğunu öğrendik.
Aile büyüklerimiz yıllarca TOPLUMA UY derken aslında vu varoş bu avam bu vasat kültüre uyum sağlamamızı istediğini anlayamadık. Topluma uyduk. Az da olsa onlardan biri haline geldik.
***
Az ya da çok topluma uyum sağlayarak MUTLULUĞUN GÖRGÜSÜZ GÖSTERİŞ BUDALASI olarak yakalanacağını anladık. Daha pahalı telefoni, daha iyi elbise ,daha iyi araba, daha iyi ev, daha iyi restoranda yemek ile mutlu olacağımıza kanaat getirdik.
**************
Oysa mavi gökyüzünün kıymetini sadece hapiste olanlar bilir. İnsan gerçek mutluluğu doğa ile bütünleşerek yakalayabilir. Bir ağacı seyredrek, bir kuşun ötüşünü dinleyerek, bir nehrin akışına kapılarak insan dinginlik ve huzur bulabilir.
***
Eğitim sonunda yüksek statülü yüksek maaşlı bir iş bulan insan sadece daha fazla satın alma yaparak mutlu olduğunu zanneder. Başkalrından daha iyi arabaya binerek, çocuklarını daha iyi okullara göndererek mutlu olduğunu zanneder.
***
Eğitim, iş, şehirler ve imkanlar insanı mutlu edebilseydi en mutlu insanlar İstanbuldan çıkardı. Halnuki 30 yaşına geldiği halde mğzeye gitmemiş, deniz görmemiş İstanbullular var.
***
Bize insan olduğumuzu unutturan hiçbir şey bizi mutlu edemez.
Bize nefes aldığımızı unutturan hiçbir şey bizi mutlu edemez.
Bize doğanın parçası olduğumuzu unutturan hiçbir şey bizi mutlu edemez.
Ne olduğunu düşünme, ne olduğunu bil!...
1
●74
- 01-02-2025, 21:59:37Aile ile ilgili kısmı okuduktan sonra çok devam etmedim;
Benim ailem çok bilinçli. Ben de o sayede çok mutlu oldum hep.
Benim için geçerli değil. Şanslıyım.