3-4 gündür yoğun bakımda yatıyordu biricik arkadaşım canım kardeşim. Bu sabah haberini aldık çağla öldü dediler ne kolay söylediler bu iki kelimeye sığdırılmamalıydı kardeşim. 6 ay önce gelmişti sınıfımıza 6 aydır tanıyorduk onu ama sanki 10 yıllıkmış gibi samimi candandık sınıfça onu çok seviyorduk tamamiyle bağlanmıştık ona. Sürekli beraberdik ilk zamanlar ön sıramda oturdu bir kaç ay. Sınıfta hep beraber oturur konuşurduk sınıfça onu çok severdik okul dışında da hep mesajlaşırdık gün boyu. Rabbim onu erken aldı yanına. Haberi duyunca şok olduk sınıfta hastaneye gittik tüm sınıf ağlaya ağlaya. Hastanede morga gittik sınıftan sadece 3 kişi ve akrabaları gördü yüzünü biride bendim. Çok kötü oldum o an. İlk defa bir ölü görüyordum üstelik en yakın arkadaşımdı.. Bu erken ölümle çok yıktı bizi hem de çok. Hayatımda ilk kez bu kadar çaresiz oldum. Elimden hiçbirşey gelmedi, ağlamaktan başka hıçkıra hıçkıra içli içli. Arkadaşlarda çok kötü oldular benim kadar. Onu üzmediğim için çok rahat vicdanım, ama içim kan ağlıyor üzüntüden.
Allah hakkından böylesini hayırlı gördü ve yanına aldı. Takdir-i ilahi. İsyan etmiyorum.Ama üzümtüm, acım çok. İnşallah Allah mekanını cennet etsin ve inşallah bizimde mekanımızı cennet ederde ona kavuşuruz öteki dünyada. Yaşayan bir ölü gibiyim resmen, gülüşü, bakışları, konuşmaları, yaşadığımız günler hep aklımda aklımdan da çıkmayacak. Ve ne yapacam, ne yapacağız biz sevenleri olarak bilmiyorum..
Ben kıymetini bildim arkadaşımın. Sizde arkadaşlarınızın yakınlarınızın kıymetini bilin üzmeyin onları. Ölümlü dünya kırmayın kimseyi. Bir de dua edersiniz Allahım çağlanın mekanını cennet et günahlarını affet diye ve ruhuna bir fatiha okursanız çok sevinirim.
Arkadaşım vefat etti.
93
●5.410
