Babasının Ölümü.!

Arkadaşlar Sizlerle; İçimin Sızladığı, Kalbime sanki bir hançerin saplandığı bir anı anlatmak istiyorum.
(Eskiden Yaşanan Bir Olay.Lise 2'deyken..)

Normal Bir gündü.Yine sıradan okul günü.Bir Sınıf arkadaşım vardı.Yakın arkadaşımdı ama.Ailesi hakkında pek birşey bilmiyordum o güne dek.

Elinde bir ajanda herkesin doğum tarihini yazıyordum sırayla.Bana yaklaştı "Yılmaz Doğum Tarihini söyler misin?" dedi.Ben de "Ver Ben yazayım" dedim.Tarihlere sırayla bakıyordum.Gözüm Birden Bir tarihe ilişti.18 Ekim di yanlış hatırlamıyorsam.Babamın Ölümü yazıyordu.Ben o an da öyle bir etkilendim ki.İçim çok kötü oldu.Yazamadan verdim ve uzaklaştım hemen yüz ifademi görmesin diye.Arkadaşlar o kadar canım yandı ki.

SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?

Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

CEMAL SÜREYA
(1931-1990)

üzücü bir olay

ben de anlatayım.üniversiteyi yeni kazanmıştım,babamla aram iyi değildi,evde kalmıyordum,babam 2. annemden de boşanmıştı,kardeşlerimde 2. annemin yanında kalıyordu,olaylar berbattı yani.bir gün amcamın oğlu aradı baban komada hastaneye gel.koşa koşa gittim hastaneye babam bir makinanın yanında üzerinde kablolar,gözlerimden yaşlar süzüldü,bakamadım.sonra doktor geldi acilen dedi eskişehire gidecek ve anjio olacak dedi.ambulansa bindirilirken sanki kendi kalbim durdu.yolda giderken ambulansın her kasise girindiğinde kalp grafik aletinin dııtttt diye ses çıkartması her seferinde kalbime bir bıçak saplanması kadar acı verdi .acılar ve düşüncelerden sonra hasteneye geldik,koridorda beklerken en yakını olarak doktor beni çağırdı ve yaşama şansı %10 dedi.işte ozaman yıkılmıştım.tekrar başaladım ağlamaya.elden dua etmekten başka bir care gelmiyordu.babam kurtuldu ve ilk gördüğümde hayatımda ilk defa babama doyasıya sarıldım ve bu olayda anladım babamı ne kadar çok sevdiğimi.artık dua ediyorum;Allah'ım beni babamın ölümüyle imtihan etme,benim canımı ondan önce al diye.babam şimdi 3. kez evlendi ve tekrar ayrıyız ve yine gözlerimde yaşlar....

fraklit
Senin Hikayen de acıklıymış

İnsanlar neler yaşıyor..Biz halimize şükretmeliyiz.

ne anne var ne baba.bıktıım yaşamaktan.günah olmadığını bilsem bugun intihar edeceğim.derdimi kimseye anlatamıyorum.Allah sonumu hayretsin.

kötü durum vallaha ne yazcagımı şaşırdım Allah kolaylık versin

üzücü hayat hikayeleri ama elden ne gelir Allah yardımcınız olsun, kimsenin başına vermesin

geçmiş olsun babacan intiharı düşünme sakın hayat nefes almak için yaşamaya değer umarım içini bir gün boşaltırsın bir dostuna arkadaşına..