Duygusallığın iyi bir şey olmadığını ve dinimizce de pek uygun görülmediğini yazmıştım ama bir grup arkadaş duygusal olmakla sevgi,aşk kavramlarını karıştırmışlar. Duygusal kişi bazı duyguları (öfke, aşk, hırs vs.) ileri seviyede yaşayan kimsedir. Şimdi çıkıp da aşkın çoğu kötümüdür demeyin tabi ki kötüdür, ruhsal bir takım bunalımlara düşme tehlikesinin yanında insanı ilahlaştırma durumu da vardır her ne kadar farkında olmasak da. Kimseye sevginin, hoşgörünün, aşkın kötü şeyler olduğunu söylemedim.
Ayrıca bir takım arkadaşlar da bazı kaynak adresler belirtmişler. Daha önce o kaynaklara bakmamakla birlikte şu hassas günlerde bu arkadaşların da biraz daha dikkatli olması gerekirdi diye düşünüyorum.
Neyse sonuç olarak Sırat-ı Müstakim yani orta yolu emreden bir dine iman etmişiz ( genel olarak
). O zaman her hareketimizde orta yolu bulalım kimseyi kırmayalım, hassas zamanlarda ince çizgileri geçmeyelim. Hep birlikte mutlu mesut yaşayalım. Sabah sabah ancak bu kadar yazabildim. Umarım derdimi anlatabilmişimdir..
