• 30-05-2007, 19:23:08
    #1
    Ne yazılmalı ki silinip gitmesin, ne söylenmeli ki unutulup bitmesin.
    Sessizlikle başlayan bir hikaye bu. Eğer başladığı gibi bitecekse sonu,
    yaşanan her ne varsa sil, gitsin. Hayallerde gerçek gibi yaşarken seni,
    umutlarda bitti bir zaman, sevgiler de.
    ne zaman şiir okusam, mısralarından sen akıyorsun,
    gözlerimden yaşlar süzülüp resmine damlıyor, sessizlik sararıyor içimde, susuyorum.

    Tam buldum dediğin anda kaybetmek nedir bilir misin?
    Atılmışlığı hissettiğin oldu mu?
    Hayaliyle yaşamayı ezberledin mi?
    Onun eksik yanlarını bile sevebildin mi ?
    Terkedilişe ilk defa görüyormuş gibi baktın mı?
    Elvedasız ayrılıklar acıttı mı içini?
    Göz kapaklarına inat, uyumadığın oldu mu gecelerce?
    Sadece mum ışığının aydınlattığı odanda onu düşündüğün oldu mu saatlerce?
    Ellerin onsuz kaldığında üşüdün mü?
    Duyuyorum susuyorsun, yine susuyorsun, tıpkı o zamanki gibi söylemiyorsun.

    Seni seviyorum çünkü hergün biraz daha tükenirken herşey, benliğim sesizce
    inliyor ben susuyorum. Bir an elinden tutuyorum, biran sonra belkide tamamen
    elimden kayıp gitmiş oluyorsun, anlayamıyorum.Yine sensiz kalıyor kollarım,
    yine ıslanıyor gözlerim. Yaşamam için tek nedenim.

    Yaşanacak bütün imkansızlıklarda sen varsın.
    Biryerlerim acıyor durmaksızın. Sessizliğin çok şey söylese de bazen
    susmanda incitir beni. Bilirim, belkide en iyi ben bilirim ki, susmasını
    bilmek, bildiğini söylemekten daha zor. Bir uçurum gibi derinleşen
    sessizlik.... Yenildik dostluğumuza, zamana,
    yalnızlığa, yenildik işte! Sinsice sardı sessizlik, böyle birdenbire,
    ansızın... ve ben hala unutmam gerektiğini söyleyenlere inanmıyorum.

    Hissettiklerimi söylemektense dost kalmayı, seni sensiz yaşamaktansa susmayı
    tercih ederim. Senin beni sevme fikri bile beni mutlu edebilecek kadar güzel
    ve asil!

    Seni seviyorum çünkü sen benim siyah beyaz dünyamı renklendiren o çok az
    şeyden birisin.
    Sensiz her andan korktum, korkuyorum. Alıp gitme ellerini,
    alıp gitme gülüşlerimi, götürme düşlerimi. Sen benden gittin gideli öyle
    bıktım ki sensiz kendimden.

    Seni seviyorum çünkü hala birşeyler var vazgeçemediğim. Ben herkes için şiir
    yazmazdım, bu hep tuhaf gelmişti. Fakat şimdi senin için şiir yazmamak tuhaf
    geliyor. Bu yıllarca sürecek ve de hiç dinmeyecekmiş gibi düşünürken
    görüyorum ki anlamını yitiren birşeyler var aramızda.

    Seni seviyorum çünkü tam herşeyden vazgeçmiştim ki, karanlığımın perdesini
    yırttı ellerin. Ama yine direndik sessizliğe, hala konuşulmadan kalan öyle
    çok şey varki! "Sustuğun yerde birşeyler kırılıyor"

    Nasıl söyleyeceğini sende bilmiyorsun besbelli.. Susman gerekiyor diye
    susuyorsun belkide,
    Kalbim sendeyken her adımda, aklım sendeyken her dakika, unutmadım, unutamadım işte!
    YANİ SENSİZ OLMUYOR (a) SEVGİLİ...
  • 30-05-2007, 20:50:52
    #2
    Unutman gerektiğini söyleyenlere inanmamaya devam et Seversin kavuşamazsan aşk olur demişler aşkı yaşamaya devam güzel yazıydı
  • 31-05-2007, 01:53:32
    #3
    Üyeliği durduruldu
    Zaman zaman bir sevgilisi olduğunu hayal ediyor. Onu tümüyle içine alacak; evhamlarını paranoyalarını, tuhaflıklarını, anormalliklerini severek karşılayacak bir aşk istiyor. Her şeyine hayran bir sevgili. Öyle sevilesi yanlarını sevip, sevilmeyesi yanlarından kaçan birini istemiyor. Aşk dediğin iyi günde kötü günde, normallikte ve delilikte, düğün pastasını yerken de, yanında avuç avuç sakinleştirici alırken de...
  • 31-05-2007, 11:51:21
    #4
    HostUzman adlı üyeden alıntı: mesajı görüntüle
    Zaman zaman bir sevgilisi olduğunu hayal ediyor. Onu tümüyle içine alacak; evhamlarını paranoyalarını, tuhaflıklarını, anormalliklerini severek karşılayacak bir aşk istiyor. Her şeyine hayran bir sevgili. Öyle sevilesi yanlarını sevip, sevilmeyesi yanlarından kaçan birini istemiyor. Aşk dediğin iyi günde kötü günde, normallikte ve delilikte, düğün pastasını yerken de, yanında avuç avuç sakinleştirici alırken de...
    Güzeldi...
  • 01-06-2007, 03:37:56
    #5
    Üyeliği durduruldu
    Teşekkürler
    Elif Şafak - Baba ve Piç kitabından
  • 01-06-2007, 15:37:13
    #6
    Harbi güzelmiş...
  • 10-03-2016, 23:51:29
    #7
    Kimlik doğrulama veya yönetimden onay bekliyor.
    Sevipte kavuşamadığım kıza, Ayşe K. için yazdığım şiir ve fonda güzel bir müzik...


    Arka fonda

    Sendemi aynısın...
    Seninde mi gözlerin yalan söylüyor...
    Neden ellerimi tutmuyorsun...
    Bu hayat zaten yalan değil mi...

    ***************

    Benimle kaçmak istemez misin...
    Uzaklara taa güneşin battığı yere...
    Sahilde yürürken neden herşeyi unutmak istemezsin...
    Yoksa sen...
    Bu dünyaya körü körüne mi bağlandın...

    ***************

    Ben öyle biyer biliyorum ki... Orda...
    Parmağında yüzüğünle güler sana en sevdiğin...
    Biricik kızın...
    Güneşin kızıllığla tüter bacadan duman yıldızlara...
    Asla ama asla bırakmam seni...
    Gözünden bir damla yaş akmaz...

    ***************

    Şimdi... Gidiyorum gözümde bir damla yaşla...
    Unutmuyorum ama inan...
    Güneşin her batışı benimde hüznüm...
    Geceye kapatırım gözlerimi...
    Düşlerimde seni görürüm...

    ***************

    Koşar koşar durursun...
    Gözlerindeki o muhteşem parıltıyla...
    Güneşi bile kıskandırır...
    Dalgaların sesleri kahkahalarına karışır...
    Bir rüzgar eser pencereden...
    Uyandırır beni o tatlı rüyadan...

    ***************

    Gözümde bir yaş...
    Duvarda bir resmin...