Düşünceni ve hassasiyetini anlıyor ve saygı duyuyorum. Ancak kendi perspektifimden katılmıyorum. Elbette herkesin önceliği farklı olabilir, bu çok doğal. Ama bence bazı meseleler vicdani değil, insani sorumluluk gereği önceliklidir. Doğu Türkistan örneğinde olduğu gibi, sistematik bir soykırım ve baskı varsa, bu sadece “öncelik” değil, tüm insanlık adına bir vicdan borcudur.

Sokak hayvanları elbette önemlidir; ama zulüm gören bir halkla aynı terazide değerlendirilmesini doğru bulmuyorum. Bu, diğerine kıymet vermemek değil, aciliyetin ve insani önceliğin farkında olmaktır.